ЦÆЙ, ЦЫ МИ КÆНУТ, ЦЫ АМ...
Цæй, цы ми кæнут, цы ам,
Чи уæм бадзырдта, цы дам?
Къултыл аууæтты хуызæн,
Нæй уæ рæгъытæн хынцæн.
Цæй, Пифагор, ды фыццаг
Радзур, куыд, цы у дæ уаг.
Рагæй хъусын æз дæ ном,
Фæлæ ракæн ныр æргом
Ацы къорд лæгæн дæхи,
Уæвгæ бамбарæг кæм и!
Цæй, уæд та, Сократ, ды зæгъ,
Ныр дæумæ æрхæццæ рæгъ.
Ма тæрс, нал у ’гас дæ ус,
Раджы саумæры ныхъхъус.
Кæд Платонмæ у дæ каст,
Аипп ма уæд уæд мæ фарст.
Цæй, цытджын зæронд Платон,
(Хатын — нæу дæуæн æнцон
Мемæ баныхас: дæ зонд
Хонынц махмæ ныр зæронд)
Ракæс, байгом кæн дæ дзых,
Зæгъ, — цæмæй уыди дæ тых?
Аристотелæй дæ тас
Ма уæд: ацыди йæ аз.
Махмæ логикæйæ ныр
Кадджындæр куы у цъæх фыр.
Гъæй, Руссо, ды ма у ’нкъард:
Æрдзæй нал лæууæм мах дард.
Мадардæй цæуæм, цæрæм.
Исæй, бонæй дæр- гæрæм...
Цæй, нæ дзурут уæдæ, нæ?
Фесæфут уæдæ, цæугæ!
Нал хъæуы...
Автор:
НИГЕР (Джанаев Иван)